Duiken & Reunie

Wat een leven, weer om 06.00 uur opstaan. 

Ik heb weer het geluk om een duik te maken. Heeeeeerlijk maarja wel weer vroeg eruit...maar voor de wekker ben je echt wel wakker.

Kwart voor 6 lig ik al klaar waker in bed. Nog even wakker worden en dan fris en fruitig er weer uit springen. We zijn nou ergens anders geweest om te duike ...weer heel iets anders...een zand gebiedje met ook weer veel koraal en mooie vissen een hele fam duivelsvissen zaten er ...ik denk dat er 1 jarig was want de ooms en de tantes waren er ook. Zoveel zater er daar heerlijk bij elkaar. Ik merk dat het steeda beter gaat qua uittrimmen. Langzaam aan leer je steeds meer je admhaling te beheersen. En je lichaam beter kennen. Raar na zoveel jaar dat je dan je lijf weer opnieuw moet leren kennen. Ik merk dat ik het leukerderderder ga vinden. Waarom ben ik dit niet eerder gaan doen. Dit is zo mooi om te doen. Wat een rust onder water. Je bent dan in je eigen wereldje aan het genieten..

Jammer dat de tijd dan zo snel voorbij gaat. Ik zou dit nog uren willen volhouden...zweven in het water.....op een gegeven moment kwam aksrl naar me toe. Die pakte me vast om de buddah zit tr doen in het water. Even een verhaaltje vooraf. Toen Aksel bij ons kwam werken liet hij me allemaal mooie fotos zien van zijn huis. Zijn familie. Zij  duikfotos. Ik heb nooit gesnapt waarom hij daar was weggegaan.... Maargoed. Tussen de fotos in zat er ook 1 dat hij in de buddah houding in het water zweefde. Ik dacht echt mens dst lukt mij nooit. Tuurlijk wel iedereen die duikt die kan dat. Tuuuurlijk jongen..uhummmm.

Terug naar de werkelijkheid. Aksel houd me vast doet me voor met de buddah zit en ik probeer het ook. Dat is toch wel een dingetje..ik als een blij ei ga het ook proberen. Lukt natuurlijk niet omdat mijn ademhaling niet goed was...teleurgesteld na een paar keer hebben we het gekapt. En we dreven weer verder. Nou kennen jullie me wel een heeeeel klein beetje toch?

Precies ik laat het er niet bij zitten. Randy was lekker met de visjes aan het spelen en ik greep mij kans....ademhaling  oke. Ik probeer heeeel langzaam te gaan zitten...en ademhaling...nog steeds oke. Ik trek mijn benen in heeeeel langzaam en voordat ik het wist. Zat ik als een buddah onder water...met mijn handen op mijn knieën.  Mijn buddy draaide zich om en die maakt een oke gebaar. Nou ik gilde het uit...dus bril.vol water...mijn mond vol water moest alles lekker klaren hahahaha maar weer was ik zo blij als een ei..jammer dat aksel er niet bij was op dat moment.

Maar niet getreurd na de duik aan boord zei hij dat ie me gezien had...Kunnen jullie je een klein beetje voorstellen hoe ik me op dat moment voelde, zo trots als een pauw met zeven PIEP.

Savonds gingen we naar een cafe restaurant want aksel had een reünie van de lagere school. Heerijk ze waren zo enthousiast dat  Petra en ik weer gezellig met iedereen op de foto moesten.  Wat een blije gezichten allemaal. 

Ze bestlede eten en drinken net als wij. Nu vertelde Petra  van de week al dst ze hier zoveeeeel suiker eten en ik heb he nu mee gemaakt. Ik bestelde een ice tea lemon. Zonder suiker. En ik schrok toen ik de eerste slok dronk. Het glazuur sprong van mijn  tanden af en zat achter in mijn  keel. Kanonnen wat zoet. Wij gevraagd om het te veranderen...wat denk je nieuw glas met nog meer suiker...hi hi dan maar een lauw watertje.

Er was ook een live band dat maakte alles wel goed. En als je zelf mee wilde zingen mocht je een verzoekje doen en dan werd je op het podium geroepen. Er zaten mooie stemmen tussen maar ook waar je nekharen van rechtop van kwamen te staan.

Het is wel jammer dat ze weinig engels spreken je kunt er dan geen leuk gesprekje mee voeren.

Maar ondanks dat was het een leuke ervaring